brzydkie kaczątko

pod wieloma względami oryginalny aparacik z roku 1960. kupiony trochę przypadkiem na mysłowickiej giełdzie. skusił mnie jego stan - wygląda niemal na zupełnie nieużywany - oraz cena. o jego nieprzeciętnych cechach postaram się w kilku słowach opowiedzieć nieco niżej. przedstawiam mało urodziwego Pentacona

Pentacon Electra

kamera ma już 52 lata. zachowała się całkiem ładnie jak na ponad półwieczną historię. na pierwszy rzut oka wygląda dość solidnie lecz po bliższym przyjrzeniu się wiemy już, że aparat zrobiony jest niemal całkowicie z plastiku - wyjątkiem są jak gdyby aluminiowe "obicia" trzech ścianek - dwóch bocznych i górnej. oprócz tego materiał z jakiego zrobiony jest ten aparat zdradza też jego waga - jest bardzo lekki

kamera owa została zbudowana przez VEB Pentacon czyli "Volkseigener Betrieb", spółki publicznej NRD. mimo jego mało atrakcyjnego wyglądu jest dosyć mocno zaawansowany technicznie jak na tak tanie urządzonko

Pentacon Electra wyposażony jest w program półautomatycznej ekspozycji tj. priorytet przysłony co było nowością w latach 60-tych

przysłonę wybieramy na podstawie piktogramów umieszczonych na pokrywie baterii za pośrednictwem suwaka umieszczonego pod obiektywem. możliwe do wyboru nastawy przysłony mają wartości: f=13,5 dla pogody słonecznej, f=8 dla bardzo umiarkowanego zachmurzenia, f=4,8 dla dużego zachmurzenia i f=2,8 dla pracy ze statywem. na podstawie tych wartości automatycznie dobierany zostaje czas ekspozycji za pośrednictwem światłomierza umieszczonego nad obiektywem 

aparat ten jest zasilany dwoma bateriami typu AA czyli tradycyjnymi "paluszkami". przystosowany jest do obsługi tylko dwóch czułości materiału światłoczułego ISO 50 i 100. praca z lampą błyskową może się również odbywać po przestawieniu odpowiedniego suwaka (z trybu automatycznej ekspozycji w tryb zdjęć z fleszem) i wpięciu go w sanki z gorącą stopką

kolejną unikatową cechą jest rodzaj ładunków na jakie przystosowany jest owy aparat. są to bardzo mało popularne filmy typu SL systemu Orwo. wymiar klatki jest taki sam jak w zwykłym aparacie małoobrazkowym (24x36 mm) lecz tutaj błona jest przeciągana z jednej, pełnej w ładunek kasetki do drugiej pustej. ma to też dobre strony - przypadkowe otworzenie aparatu powoduje naświetlenie tylko trzech klatek a nie całego wywiniętego negatywu. system Orwo SL był odpowiedzią firmy i Niemiec Wschodnich na pojawienie się na rynku Kodaka Instamatica i Agfy Radid. na przestrzeni tych kilkudziesięciu lat można jednak zauważyć, iż na rynku nie przetrwał żaden z w/w trzech systemów tzn. ani Orwo SL, ani Agfa Radid ani też Kodak Instamatic

pod wizjerem umieszczony jest suwak do ustawiania czułości ładunku - światłomierz (komórka CDS)  obsługiwał jedynie dwie wartości światłosiły

po stronie przeciwległej do suwaka ustawiania czułości znajduje się ten wyżej wspomniany do wyboru pracy aparatu - automatycznego lub z lampą błyskową. pod nim umieszczony jest stosunkowo duży przycisk spustu migawki

obiektyw w jaki wyposażona jest ta kamera to całkiem niezły Meyer Optik Görlitz Domiplan o ogniskowej 45mm i f=1:2,8. oczywiście jest wiele lepszych obiektywów aczkolwiek ten w połączeniu z dobrze działającym światłomierzem dawał naprawdę zaskakująco dobre rezultaty. ustawianie ostrości odbywa się bez dalmierza, a jedynie na podstawie szacowania odległości i doboru odpowiednich rysunków z pierścienia obiektywu odpowiadających poszczególnym dystansom ogniskowania

do całego zestawu uzupełnieniem jest skórzano-plastikowy futerał z paskiem na ramię i pięknym logo firmy Pentacon
pewnie ciężko będzie mi się na własnej skórze przekonać jak pracuje ten aparat z tego to powodu, iż nie trafiłem jeszcze nigdzie do kupienia ładunków Orwo SL. mogę jedynie polegać na tym co udało mi się ustalić i wyczytać w sieci czy znaleźć w literaturze. podsumowaniem niech będzie zdanie, że wg niektórych jest to bardzo niedoceniony aparat z powodu słabego wykonania i użycia bardzo przeciętnych materiałów. jednak jak jak na lata 60-te był dość zaawansowany technicznie (automatyka ekspozycji) i dawał naprawdę bardzo ładne rezultaty. niestety mnie będzie się o tym bardzo ciężko przekonać choć myślę, że spróbuję go po prosu jakoś przerobić na tradycyjne filmy typu 135 - zobaczymy czy da się coś takiego wykombinować...